عمرو بن عبد الله الجندعی

عمرو بن عبداللَّه یکى از یاران ابا عبداللَّه الحسین علیه السلام است که در روزهاى پیش از جنگ، در کربلا به امام علیه السلام پیوست و در روز عاشورا به میدان نبرد شتافت و جهاد کرد. از جزئیات زندگى وى اطلاعى در دست نیست و در چگونگى شهادتش، اختلاف است.

برخى نوشته اند که در نخستین حمله لشکریان ابن سعد به یاران امام حسین علیه السلام شهید شد. برخى دیگر نقل کرده اند که بر اثر ضربه اى که بر سرش وارد گردید، مجروح شد و بر زمین افتاد و اهل قبیله و پسرعموهایش بدن او را از صحنه خارج کردند و به مدت یک سال در کوفه نزد آنان بسترى بود. تا این که سرانجام پس از پایان سال، به فیض شهادت نایل آمد.

در زیارت ناحیه مقدسه به نام او تصریح شده و آمده است: «السَّلامُ عَلى الْجَریحِ الْمَأسُورِ سَوَّارِ بْنِ ابى حمْیر... السَّلامُ عَلى المُرتَّثِ مَعَهُ عَمْرُو بن عَبْداللَّه الْجَنْدَعى ؛ سلام بر مجروح اسیر، سوار بن ابى حمیر... سلام بر مجروح با وى، عمرو بن عبداللَّه الجندعى».

منابع

• پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا.
• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص۹۴۳.